Boeken...wie kent ze niet...

Wie schrijft die blijft was een uitspraak van mijn vader..die hij regelmatig gebruikte.

Die uitspraak van hem is mij altijd bijgebleven..nu schrijf ik op mijn eigen blog, 

maar eigenlijk schrijf ik al van toen ik nog een kind was van 7 of 8..

zelfs toen al was ik gek op het schrijven van een ellenlang opstel.

Als jong kind in de zestiger jaren had ik zo'n mooi ouderwets leeslampje, wat jullie vast nog wel kennen.

En daar las ik dan stiekem bij tot heel laat in de avond soms..

Tot mijn vader soms onverwacht eraan kwam, dan deed ik gauw het licht uit en hield me slapend.

Helaas voelde hij dan aan het lampje wat natuurlijk loei heet was, en was ik weer eens een keertje betrapt met lezen en kreeg op mijn kop..maar dat maakte niets uit, want ook met een zaklamp onder de dekens kun je goed lezen, vandaar dat ik nu dus ook een bril draag...

Later had ik de fabelachtige droom om schrijfster te worden, ooit op mijn veertiende of zoiets,ben ik eens begonnen aan een boek over katten die van alles meemaakten, in de stijl van waterschapsheuvel maar na 35 bladzijden....heb ik de geschreven bladen weer weggegooid, het was toch niet echt wat ik bedoelde!

Ook gedichten heb ik heel veel geschreven, sommige zijn ook gepubliceerd in een jeugdkrantje 

waarvan ik vroeger meehielp met de lay-out... sommige gedichten heb ik nog altijd bewaard,

anderen versnipperd.

Eigenlijk kwam het schrijven nooit echt uit de verf of gunde ik mezelf er gewoon niet de tijd voor.

Ik was altijd bezig met 1001 andere dingen in het leven, zoals mijn drukke gezin met 4 kinderen,

en een grote tuin met veel bijzondere planten om bij te houden.

Daarnaast met allerlei jeugdwerk en taken op school als: 

Leesmoeder - zwemmoeder - overblijfmoeder - handwerkmoeder - biebmoeder enz.

Handwerken was en is een grote hobby en dan las ik natuurlijk ook nog veel boeken van andere schrijvers.

Van huis uit ben ik een gewoon een echte boekenwurm en dat is me ook wel met de paplepel ingegoten.

Mijn vader die arme man...kocht zichzelf werkelijk arm aan boeken, en las ook heel veel en

dat werkt natuurlijk aanstekelijk op je kinderen, zodat zij dat vaak vanzelfsprekend ook gaan doen.

Hij had ook verschillende boekenrekken in huis en toch altijd weer te weinig plaats voor de nieuwe boeken die er regelmatig bijkwamen, en dit herken ik ook bij mezelf.....precies hetzelfde verschijnsel....

Ik koop dus ook duidelijk net als mijn vader destijds.... te veel boeken!!!!

Ook ik verzamel al van mijn vroege jeugd af boeken en heb er inmiddels een paar duizend .

Iedere boekenzaak in deze omgeving kent mijn verschijning!

Op mijn 8^ste  ben ik lid geworden van de openbare bibliotheek, die toen nog onder in het gemeentehuis van Alblasserdam was...met een voor velen vast nog wel een ....herkenbare oudere  vrouw met knot die de boeken uitleende..

Ik las echt van alles en nog wat, was overal en nergens in geinterreseerd en vreselijk leergierig.

Op school vond ik het vreselijk als er leesbeurten werden gegeven in de klas, en je moest luisteren 

naar een kind wat nog niet zo goed kon lezen... want dat duurde voor mijn gevoel eindeloos lang!

Juist die kinderen kregen heel vaak een beurt, en inmiddels had ik het boek dan al 3 x uitgelezen.

In later jaren ging ik samen met mijn vader naar de Slegte in Rotterdam, om daar lekker

op boekenjacht te gaan, dan kwamen we altijd met een volle tas ramsj terug.

En natuurlijk waren we lid van ECI en bestelden we  regelmatig boeken,via de post

met korting..het was altijd weer smullen als er een nieuwe catalogus uitkwam.

Ook kocht ik vaak boeken op rommelmarkten en dan vond je soms de mooiste exemplaren die nergens meer verkrijgbaar waren, een eerste druk of een boek met een speciale omslag.

Uiteraard las ik ook de nieuwste literatuur zoals Jan Wolkers ,Remco Campert en Maarten t´ Hart.

Om er maar eens enkele te noemen.....want je moest natuurlijk wel op de hoogte blijven!

Vele thrillers heb ik ook gelezen, voornamelijk Agatha Christie over Poirot, Miss Marple Tommy en Tuppence maar ook diverse anderen, uit verschillende landen.

Mijn 4 kinderen hebben weer diezelfde paplepel gekregen die ik ook had gehad, en zijn met boeken grootgebracht, iedere verjaardag, met sinterklaas en diverse andere momenten kregen zij als cadeau een boek, en vanaf hun tweede jaar een abonnement op dezelfde bibliotheek.

Iedere week gingen we 6 boeken lenen, daarnaast was er ook nog de schoolbieb, en de stripboeken van diverse overbekende helden zoals Suske en Wiske en Sjors en Sjimmie e.d.

Helaas zijn het niet allemaal fervente lezers geworden, maar ja, je kunt niet alles hebben!!!!!

Het zal jullie dan ook niet verwonderlijk in de oren klinken dat ik zelfs  later ging werken in...

je raadt het al...een boekenwinkel!

Als ik bij mensen voor het eerst in huis kom, kijk ik ook altijd wat er in hun boekenkast staat.

En als ze geen boekenkast hebben...dan heb ik de neiging om hard gillend weg te lopen...hellup..

Tegenwoordig heb je de E-readers, waarvan ik er ook eentje op mijn mobiel heb zitten.

Het leest best wel prettig, zeker op vakantie..als je geen zware boeken mee hoeft te zeulen en toch

wel zo'n duizend boeken bij je hebt op die reader.

Het is voor de vakanties een geweldige uitvinding, dat wel maar toch....maar toch...

Geef mij toch maar de geur van een echt pas uitgekomen nieuw boek..

Die overheerlijke geur van het nieuwe het onbekende niet weten wat er in staat,

en dan langzaam beginnen op de eerste pagina, opeens in het verhaal komen

en je gelukkig te voelen bij het weten van de vele pagina's vol met spanning die je nog te gaan hebt,

niets is te vergelijken met dat intense geluksgevoel!

Niets is heerlijker dan een boek met een nog onbekende bestemming...met een nog nieuw verhaal.

Lang leve het boek....

Anita