Kerstmis 2018

Ik weet nog dat mijn vader vroeger geurende dennetakken achter het grote schilderij met schapen schoof...wat bij ons in de kamer hing schuin boven de schoorsteen.
De kachel werd flink opgepookt met echte kolen..en de overgordijnen dicht.

Hier en daar werden van die papieren kerstklokken opgehangen...meestal in het rood.

En tenslotte kwam de kerststal van mijn opa tevoorschijn..een handgemaakt stalletje met een prachtige zachtblauwe engel die er boven hing met vrij grote vleugels.

Daaronder hing een donker bordje waarop in goud de letters : Gloria in Excelsis Deo stond..wat het betekende, wist ik toen nog niet...maar het zag er zo mooi feestelijk uit..met die vleugels van de engel eroverheen.

Volgens mijn vader had mijn opa het stalletje ergens in de jaren 30 van de vorige eeuw gemaakt van dikke takken en riet.

Er werd stro en wat zand in gelegd..en daarop stonden Jozef en Maria, en het kindje Jezus in een klein kribje met een stro.
Verder natuurlijk de herders met schapen.
De os en de ezel en de drie koningen....met mooie geschenken.🤩

Hij hing ook een lichtje voor de stal zodat je erin kon kijken..en nog wat kersttakken op het dak van het stalletje.

Het rook dan ook zo lekker in huis naar dennentakken...heerlijk was dat...🌲🌲

Dikwijls vierden we de kerstdagen bij mijn tante en oom in Breda waar we met zijn allen een complete maaltijd kregen na het bezoeken van de nachtmis...dikke plakken kerststol met echte roomboter en warme chocolademelk en natuurlijk chocolade kerstkransjes.
Heerlijk vers brood met allerlei beleg.

Die sfeer als we met zijn allen rond de tafel zaten was zo geweldig.. zo feestelijk en er was echt een saamhorigheid...die ben ik mijn leven lang niet vergeten.
Op die avond/nacht vierden we echt Kerstfeest en de geboorte van het kindje Jezus.

En alle Kerstfeesten daarna waren nooit zo glansrijk en mooi als die ene maaltijd met mijn familie en mijn ouders en broer Peter....na die nachtmis vol kerstliederen... in het donker naar huis lopen... dan die gedekte tafel met kaarsjes..samen een...verbonden door het kerstkind... en al het feestelijke van die stille kerstnacht in de jaren 60.

Wat kunnen jeugdherinneringen toch mooi zijn en een tijd in je geest oproepen die reeds lang voorbij is..maar die je toch nog zo goed kunt zien achter de luikjes van je verleden.

Dan hoor ik in gedachten weer de kerstklokken klinken..en komen we al zingend uit de kerk vandaan, om dan samen met al die mensen die er nu allang niet meer zijn (op enkele na ) dan het kerstfeest te vieren uit mijn jeugd.🍽☕

Iedereen gezegende Kerstdagen toegewenst
met in gedachten de mensen die hier nu niet meer zijn maar in ons hart nog wel.😘😘