vrijdag 19 april 2013

Mijn vader .......1-10-1925 * 15-4-2009

22 apr 2009, 00:06 Mijn vader was een man uit duizenden!
Geboren te Hoeven als een onecht kind uit een slippertje op de Kermis.
Na zijn 5de kreeg hij een stiefvader en later nog een broer Marinus en een zus Nellie die hem zeer dierbaar waren.
Rond zijn dertigste kwam hij,voor zijn longen in het Sanatorium de Klokkenberg terecht, waar hij mijn moeder leerde kennen. Op 23 april 1959 zijn ze getrouwd, nu dus bijna 50 jaar geleden….Helaas heeft hij die 50jarige huwelijksdag net niet gehaald.

Geïnteresseerd in mensen,dieren,planten geschiedenis,sport,boeken en alles wat maar op zijn levensweg kwam.
Als klein kind nam hij mij en mijn broer Peter, mee op urenlange wandeltochten door bos en hei en langs de molens van Kinderdijk en altijd kregen we een ijsje, maar…… wel pas nadat we minstens 2 uur hadden gewandeld!
Ja..... hij was best wel slim, die vader van mij!

Zegge is het dorp waar hij is opgegroeid en waar toch zijn hart lag.
Toen mijn opa nog leefde, logeerden we elke zomer 2 weken in Zegge.
Mijn tante Nellie, kwam regelmatig naar Alblasserdam met speciale worst en zult van zijn geboortestreek.
Want dat miste hij toch wel .....daar in de Alblasserwaard.

Vanwege zijn werk bij “Werf de Noord” kwam hij in Alblasserdam terecht.
Ook in Alblasserdam werd hij lid van diverse verenigingen, en al gauw was hij een bekende figuur in het dorpsleven.
De natuur was zijn grote passie, en al heel vroeg leerde hij ons namen van vogels en allerlei planten uit onze omgeving.

Hij was een warme, vriendelijke man die voor iedereen een praatje had, en vooral ook heel goed kon luisteren, naar wat anderen te vertellen hadden.
Meestal had hij een lach op zijn gezicht,zelden was hij humeurig, nooit klagend over al zijn ziektes ,altijd proberen overal het beste van te maken, nooit anderen veroordelend, steeds openstaand voor nieuwe gedachten en ideeën.
Voortdurend bereid zich geestelijk verder te ontwikkelen als mens..
Zelfs na zijn 80ste gingen we samen nog op Internet zoeken naar de stamboom, van zijn moeder, want die wilde hij heel graag compleet hebben.

De herinneringen aan hem zijn legio.
Een warm kroketje uit zijn binnenzak als hij thuiskwam van het klaverjassen,
Op zaterdag samen pinda,s pellen op een oude krant.
Van oude fietsonderdelen weer nieuwe fietsen maken.
Hij kocht witte schoenen met hoge hakken voor mij op de markt in Roosendaal
Want die wilde ik zo verschrikkelijk graag hebben
Dat ik daar met geen mogelijkheid op kon lopen was bijzaak voor hem.

Nederlandse muziek luisteren,samen met mijn moeder op zijn bandrecorder, maar ook nummers van, Vera Lynn, Jack de Nijs en later Andre Rieu.
Vertellen over Werf de Noord en zijn werk als ijzerwerker aan schepen.
Viswedstrijden organiseren langs de Wetering, met de prijs uitreiking in de garage van Jan Prins waar het bier rijkelijk vloeide.
Zaterdagavond rond 5 uur steevast sportuitslagen luisteren op de radio.
Met de stem van Theo Koomen op de achtergrond, je boterham opsmeren.

Boeken verzamelen en lezen was van ons beiden een grote hobby.
Zijn passies zijn gedeeltelijk ook de mijne geworden!
Door hem heb ik nu een tik van de tweede wereldoorlog!
Ben ik een wandelend plantenboek, en bezit ik duizenden boeken.

Mijn vader was mijn vriend,mijn beschermer,mijn vraagbaak, mijn grote voorbeeld van een liefdevol mens, mild en vol aandacht voor iedereen.
Hij stond samen met mijn moeder altijd voor mij klaar.

Ik ben dankbaar voor alle mooie jaren, die ik samen met hem heb mogen beleven.
Al de tijd die ons als gezin is gegeven en ik koester alle herinneringen aan hem als een parel die niemand mij ooit meer kan afnemen.
Hij mag nu eindelijk rusten, want ondanks zijn kracht en doorzettingsvermogen was hij zo ontzettend moe en verlangend naar eindelijk eens een dag zonder pijn.
Ook het steeds meer afhankelijk worden, van anderen viel hem zwaar.

Het is goed nu…zijn strijd is gestreden, zijn taak op deze aarde is volbracht!
Voor ons zal er een gemis komen, niet voor te stellen zo groot.
Voor mijn vader is het beter zo, en heb ik vrede met zijn dood.

Een van zijn lievelingsliederen vroeger was het lied, over het nieuwe Jeruzalem met de gouden straten en de eeuwige vrede.
Ik heb dat als kind, vele zondagen aan moeten horen…

Ik hoop dat mijn dierbare vader,met een nieuw gezond lichaam daar nu mag wandelen tot in eeuwigheid in die gouden straten.. aan de hand van Zijn Schepper en God.


Anita

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Waar blijft de tijd?

 Waar blijft de tijd....?   De laatste dagen denk ik vaak aan vroegere tijden..de jaren 70 waarin ik opgroeide in hetzelfde dorp waar ik nu ...