vrijdag 19 april 2013

In Memoriam voor.... Marina van der Rijk              november 2012

Lieve Marina

Ik weet nog toen jij geboren bent dat je vernoemd werd naar dit liedje van Rocco Granata..dat was in oktober 1961,nu ben je sinds enkele dagen geleden overleden..het is niet voor te stellen zo jong nog.
Pas 51 jaar..

Mijn ouders hebben vroeger bij jouw ouders ingewoond in 1959, de eerste 6 weken van hun huwelijk, omdat ze nog niet in hun nieuwe huis konden...je broer Jan werd toen geboren,je had al een zus Jannie een zus Dini en een broer Theo( later Thea)
Mijn moeder heeft nog voor kraamverpleegster gespeeld bij de geboorte van Jan (1959) de jaren daarna kwamen je broer Frans ( 1960) en jijzelf( 1961) nog bij jullie gezin zodat er uiteindelijk 6 kinderen waren.

Inmiddels waren ook ikzelf (1960) en mijn broer Peter( 1962) geboren en vertoefden wij regelmatig bij jullie en ook jullie bij ons, vele leuke vakanties,verjaardagen en we haalden veel ondeugende streken uit zoals midden in de nacht van een grote kast afspringen, totdat mijn vader woest uit zijn bed kwam om ons te bestraffen.
Het waren zonnige zomers met veel pret, gezellig samenzijn met zijn allen.

Samen speelden we vaak gitaar en zongen daar liedjes bij, dat was jouw favoriete hobby.
Zo groeiden we op en later verloren we elkaar uit het oog, hoorden we soms nog alleen maar wat via onze ouders, jij maakte een hitje met "Annie hou jij mijn tassie even vast "en trouwde later en kreeg een dochter.

In de jaren daarna ging het niet altijd even goed met je, zoals dat in elk leven wel voorkomt, maar toch krabbelde je steeds weer op..tot nu je er niet meer bent...helaas.

Marina in mijn gedachten ben jij een stukje zon in mijn jeugdjaren, ik hoop dat je nu bent op een betere plek dan deze aarde vol met teleurstellingen, maar soms ook wel met kleine sprankjes hoop waarvan jij er eentje was tijdens je leven..ik zal nog vaak aan je denken....... Lieve Marina rust in vrede!


Anita


Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Waar blijft de tijd?

 Waar blijft de tijd....?   De laatste dagen denk ik vaak aan vroegere tijden..de jaren 70 waarin ik opgroeide in hetzelfde dorp waar ik nu ...